در این مقاله به بررسی تفاوت های یونیت دریل و قلاویز و مزیت استفاده از یونیت به جای دریل، به خصوص برای قلاویزکاری، میپردازیم. یونیتهای دریل و قلاویز از جمله ماشين‌های براده‌برداری مخصوص هستند که عمليات براده‌برداری (سوراخکاری، قلاویز کاری، تراشکاری و فرز کاری) را به صورت خودکار و مطابق با شرايط قطعه مورد نظر انجام می‌دهند.
یونیت دریل ابزاری بسیار کاربردی در زمینه سوراخکاری است و تفاوتی که با مته ساده دارد در این است که در این یونیت میتوان از مته های گرد برد، چره سنباده، بُرس های سیمی یا پلاستیکی در سه نظام دریل استفاده کرد و از این دستگاه به عنوان ابزاری برای مونتاژ قطعه ها، انجام صیقل کاری و … استفاده نمود.
این دو یونیت از نظر ظاهری مشابهت زیادی دارند، تفاوت یونیت دریل و قلاویز در این است که یونیت دریل برای انجام عمل سوراخکاری فقط یک حرکت راستگرد دارد و مقدار پیشروی‌اش نیز قابل تنظیم است، در یونیت سوراخکاری میزان براده‌برداری از طریق تنظیم فید حرکتی یونیت قابل تغییر است. این یونیت دو حرکت دارد:
ابتدا حرکت اولیه که یک پرش سریع است و به قطعه کار می‌رسد، سپس در حرکت دوم روی فید آهسته تنظیم میشود.
فید آهسته را میتوان بسته به نیاز تنظیم کرد و یونیت میتواند به محض اتمام سوراخکاری با سرعت به موقعیت اولیه بازگردد اما حرکت سیلندر فقط راستگرد است
در یونیت قلاویز حرکت راستگرد است و در انتها که کار قلاویز به پایان می‌رسد چپگرد میشود، به عقب برمی‌گردد و سرعت حرکتش نیز قابل تنظیم نیست. پیشروی این یونیت بر اساس گام قلاویزی است که قلاویزکاری را انجام میدهد
به طور مثال در صورتی که بخواهیم سوراخی را با گام ۲ قلاویزکاری کنیم، پیشروی یونیت قلاویز دو میلی متر در هر دور خواهد بود و سرعت آن تغییری نمیکند یعنی پرش اولیه و حرکت فید آهسته را دیگر نداریم، بلکه تمام مسیر با همین سرعت دو میلی متر در هر دور (در صورتی که گام قلاویز دو باشد) طی میشود.
